از تالک در سه مرحله در ساخت کاغذی می‌توان استفاده کرد پرکننده ، کنترل ناهمواری و روکش.

42 درصد تالک تولیدی جهان در کاغذ سازی به مصرف می‌رسد. بخش اعظم تالک در کاغذ سازی به عنوان ماده پرکننده استفاده می‌شود. مزایای استفاده از تالک به جای کائولین به عنوان پرکننده عبارتند از بهبود حالت نرمی ، تخلخل، ماتی، سایش و اندیس زردی. از تالک به دلیل شکل صفحه‌ای و شفافیت بسیار خوب به عنوان روکش کاغذ استفاده می‌شود. استفاده از تالک به عنوان روکش موجب ویژگیهایی در کاغذ می‌شود که عبارتند از گلاسه ، نرمی ، کاهش اصطکاک و افزایش کیفیت چاپ استفاده از تالک و یا کائولین به عنوان روکش بستگی به قیمت این دو نوع ماده معدنی دارد. بیش از 90 درصد تالک استفاده شده در آمریکای شمالی در کاغذ سازی به منظور کنترل ناهمواری و کاهش چسبندگی است

مصرف تالک در تهیه مواد شیمیایی از دیگر کاربردهای تالک است که در بخش کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کانی بویژه به علت بی‌اثر بودن از نظر شیمیایی و سازگاری با مواد سمی مختلف بسیار مفید می‌باشد. این کانی موجب تسهیل خواص فیزیکی و پاکندگی معرف‌ها گشته و اثرات آنها را افزایش می‌دهد. در مصارف کشاورزی کانی تالک بعنوان پرکننده مواد معدنی به منظور دفع ناقلین میکروب و رقیق کننده مواد در حشره‌ کش، از بین برنده علف‌ها و قارچ مورد استفاده قرار می‌گیرد. تالک مصرفی به صورت دانه ریز و پودرهای قابل خیس شدن در کشاورزی مصرف می شود. همچنین به مقدار بسیار کمی تالک بعنوان رقیق کننده در تولید کود بکار برده می‌شود و موجب پراکندگی مواد در خاک می‌شود.

خاصیت چربی از خواص عمده است که در تالک وجود دارد و در دیگر کانی‌ها به ندرت مشاهده می‌شود. از دیر زمان از تالک بعنوان یکی از اجزا سازنده گریس‌ها استفاده می‌گردید. وجود تالک در این ترکیبات از وا رفتن و از دست دادن خاصیت چربی گریس در دماهای بالا جلوگیری می‌کند.

در تهیه دینامیت‌ها به منظور حفظ پایداری شیمیایی و همچنین جلوگیری از تشکیل مواد اسیدی در ترکیب از تالک، اکسیدروی، کربنات کلسیم و ذرات گچ یا آهک استفاده می‌شود.

کشورهای اسکاندیناوی از خاصیت جوهرزایی تالک برای استفاده دوباره کاغذهای مصرف شده استفاده می‌نمایند. درصنعت شیشه سازی، تالک بعنوان یک عامل گردگیری در حین تولید مصرف می‌شود. از تالک برای صیقل کاری اتومبیل‌ها، پوشش‌های کف و کفش نیز استفاده می‌شود. بازار جدید دیگر تالک، مصرف آن در لاستیک لاتکس اسفنجی است که در پشت قالی، پارکت و موکت مصرف می شود. در این مورد ناخالصی‌های مزاحم از قبیل ترکیبات کلسیم، منیزیم، آهن و منگنز که با لاتکس شلاته می‌شود، نامطلوبند.

تالک می تواند تا دمای ۱۳۰۰ درجه ی سانتیگراد، در برابر حرارت، مقاومت کند. در این دما، مولکول های به طور کامل از داخل ساختار این ماده خارج می شود و بخشی از سیلیس موجود در ساختار، به صورت سیلیس آزاد در می آید. این مسئله موجب می شود تا تالک، به کلینوانستئاتیت (clinoenstatite) تبدیل شود. این ماده سخت است و یک ماده ی زود ذوب است. در دمای ۱۵۵۷ درجه، این ماده به فورستریت و سیلیس، تبدیل می شود. این ماده دارای مقاومت الکتریکی، استحکام کششی، استحکام فشاری و استحکام ضربه ی بالا می باشد. میزان آب پایین، موجب می شود تا میزان شرینکیج تالک در حین حرارت دیدن، اندک باشد.

تالک آسیاب شده، دارای جذب روغن بالایی است و این ماده می تواند تا میزان ۳۵ % روغن به خود جذب، کند. این قابلیت به کشش سطحی، شکل ذرات، سطح ویژه و توزیع اندازه ی ذرات این ماده، وابسته می باشد. کشش سطحی بالاتر، بدین معناست که ذرات تمایل دارند تا به همدیگر نزدیک شوند و از این رو، فضای کمتری را اشغال می کنند. در این حالت، جذب روغن ماده، پایین تر می باشد. در حالی که کشش بین سطحی در تمام انواع تالک، مشابه است، در واقع این جذب روغن به سه فاکتور گفته شده در بالا، وابسته است. مساحت سطح کل مربوط به ذرات تالک، در مورد ذرات صفحه ای بزرگتر از ذرات فیبری است. از این رو، سطح ویژه و کشش سطحی در مورد صفحات نیز بیشتر از الیاف است. همچنین به دلیل اینکه اندازه ی ذرات یکنواخت تر، به معنای فضای تخلخل بزرگتر است، قابلیت جذب روغن در ذرات دارای این ویژگی، بالاتر است. در کل، ذرات تالک فیبری شکل و نوع آزبستی تالک، دارای بالاترین جذب روغن می باشد

استفاده از تالک در موارد پودری آتش خاموش‌کن تحت پاتنت در آمده است، که بین 10 تا 15 قسمت محصول را تشکیل می‌دهد. دیگر موارد استفاده تالک عبارتند از:
•صیقل دهی ذرات برنج و جو
•عوامل رنگ‌زدا یا رنگ‌بر
•ماده جاذب بو از غذاها
•فیلتر و تصفیه آب
•جذب روغن و عمل آوری چرم
•حشره‌کش‌ها
•واکس‌های کفش
•پوشش‌ های الکترودهای جوشکاری
•جوهر چاپ
•پرکردن کپسول‌های ویژه برای آزمایش شتاب موشک‌ها تا 50 کیلومتر
•پوشش گندله‌های سنگ آهن برای احیا مستقیم
•تامین کننده منیزیم در کودهای گیاهی
در مواد پوشاننده کف، تالک به عنوان پایدارکننده آسفالت ذوب ‌شده عمل ‌می‌کند. تالک به عنوان ماده ضد بسته‌ شدن در غذای حیوانات بکار می‌رود (به عنوان حمل‌کننده خشک برای حشره‌کش‌ها، آفت‌کش‌ها، ضد قارچ و کودها در امر کشاورزی بکار می‌رود.)

در صنایع نساجی از تالک استفاده‌های ختلفی می‌شود، ترکیب آهار پارچه شامل الیاف و مواد پرکننده است که در بعضی از پارچه‌ها از تالک برای حالت دادن و سفتی موقتی و ارائه آن برای فروش استفاده می‌شود. در این رابطه میزان سفیدی معمولا خیلی مهم است. استفاده از مواد مختلف تالک بعنوان ارزان‌تر بودن، از سایر مواد مشابه مناسب‌تر می‌باشد.

پوشش محصولات پرده‌ای درصنعت نساجی نیز مقادیر در خور توجهی کانی‌های پرکننده را نیاز دارد. پرکننده‌های اصلی در این نوع محصولات رس، تالک، پیروفیلیت و کربنات کلسیم می‌باشند. تالک به دلیل داشتن رنگ سفید از مواد اولیه مطلوب در این صنایع است.خاصیت چربی از خواص عمده است که در تالک وجود دارد و در دیگر کانی‌ها بندرت مشاهده می‌شود. از دیر زمان از تالک بعنوان یکی از اجزا سازنده گریس‌ها استفاده می‌گردید. وجود تالک در این ترکیبات از وا رفتن و از دست دادن خاصیت چربی گریس در دماهای بالا جلوگیری می‌کند.

تالک آسیاب شده، دارای جذب روغن بالایی است و این ماده می تواند تا میزان ۳۵ % روغن به خود جذب، کند. این قابلیت به کشش سطحی، شکل ذرات، سطح ویژه و توزیع اندازه ی ذرات این ماده، وابسته می باشد. کشش سطحی بالاتر، بدین معناست که ذرات تمایل دارند تا به همدیگر نزدیک شوند و از این رو، فضای کمتری را اشغال می کنند. در این حالت، جذب روغن ماده، پایین تر می باشد. در حالی که کشش بین سطحی در تمام انواع تالک، مشابه است، در واقع این جذب روغن به سه فاکتور گفته شده در بالا، وابسته است. مساحت سطح کل مربوط به ذرات تالک، در مورد ذرات صفحه ای بزرگتر از ذرات فیبری است. از این رو، سطح ویژه و کشش سطحی در مورد صفحات نیز بیشتر از الیاف است. همچنین به دلیل اینکه اندازه ی ذرات یکنواخت تر، به معنای فضای تخلخل بزرگتر است، قابلیت جذب روغن در ذرات دارای این ویژگی، بالاتر است. در کل، ذرات تالک فیبری شکل و نوع آزبستی تالک، دارای بالاترین جذب روغن می باشد.

از تالک به دلیل دارا بودن نقطه ذوب بالا و ضریب انبساط و انقباض ‌دمایی مناسب، ضریب پخش خوب در ساخت سرامیک استفاده می شود. این خصوصیات باعث می شود تا درجه حرارت پخت سرامیک کاهش یابد. در واقع از تالک با توجه به هدایت گرمایی بالا، مقاومت دی‌الکتریک بالا و هدایت الکتریکی کم تالک و ارزانی قیمت آن در تولید انواع مخصوص سرامیک و چینی الکتریکی استفاده می‌کنند. در بدنه سرامیک های سنتی از تالک زمینکاو به میزان ۳۰ تا ۶۰ درصد استفاده می شود. سرامیک های استاتیت که به عنوان عایق های الکتریکی استفاده می شوند، از تالک ، ۱۰ % کائولن و ۱۰ % کربنات باریم در دمای ۱۳۴۹- ۱۳۵۵ درجه سانتی گراد ( ۱۲- ۱۳ ساعت ) ساخته می شود.

سرامیک های کوردیریتی به دو روش ساخته می شوند: مخلوط ۴۴ % تالک خالص، ۴۱ % کائولن و ۱۵% اکسید آلومینیوم و یا ۵۰ % کائولن و ۵۰ % کلریت غنی از منیزیم. شبکه بلوری کانی‌های آبدار مانند تالک در هنگام پخت از بین می‌رود و پس از خروج آب ساختمانی، مواد باقیمانده، ممکن است با یکدیگر ترکیب شوند تا در فرآورده پایداری بوجود آورند و یا احتمالا با سایر مواد سازنده بدنه سرامیکی واکنش نمایند. نوع واکنش بستگی به دمای پخت و سایر عناصر موجود در بدنه دارد. هنگامی که دما به ۹۵۰ درجه سانتیگراد برسد، تالک با از دست دادن آب ساختمانی تبدیل به کلینوانستاتیت (Clinoenstatite) شده و دیگر جاذب رطوبت نمی‌باشد.